Η Σχολή

Ευρετήριο Άρθρου

«Ιερά επιθυμία» του Οικουμενικού Πατριάρχη Ιωακείμ του Γ΄ και τον Οκτώβριο του 1918 ιδρύθηκε με Β. Διάταγμα η Εκκλησιαστική Σχολή της Αγίας Αναστασίας στην αρχή ως πεντατάξια Ιερατική Σχολή και λειτούργησε κατά τα σχολικά έτη 1919/1920-1928/1929 ουσιαστικά ως πεντατάξιο Ιεροδιδασκαλίο.


1927 έως 1971

Με Ν.Δ. του 1927 μετατράπηκε σε Δημόσια Ιερατική Σχολή πεντατάξια με το δικαίωμα των αποφοίτων να διορίζονται ως διδάσκαλοι και να εγγράφονται μόνο στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου. Από το 1929 μέχρι το 1940 λειτούργησε με σχετικό Νόμο ως πεντατάξια Δημόσια Ιερατική Σχολή με προορισμό των πτυχιούχων για το ιερατείο και με δικαίωμα εγγραφής τους μόνο στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου, όχι όμως και με δικαίωμα διορισμού ως διδασκάλων.

Κατά τα σχολικά έτη 1940/1941-1942/1943 με σχετικό Νόμο λειτούργησε ως εξατάξια Εκκλησιαστική Σχολή με ισοτιμία προς τα εξατάξια Γυμνάσια. Από το 1943 μετατράπηκε σε εξατάξια Γεωργική Σχολή αλλά δεν λειτούργησε λόγω των δυσμενών συνθηκών της χώρας μας (γερμανική κατοχή).

Το 1945 μετατράπηκε σε επτατάξια Εκκλησιαστική Σχολή και λειτούργησε κανονικά μέχρι το 1958 με το δικαίωμα εγγραφής των αποφοίτων με εξετάσεις μόνο στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου. Από το 1958 μέχρι το 1971 λειτούργησε ως εξατάξια Εκκλησιαστική Σχολή, οι υποψήφιοι της οποίας έπρεπε να έχουν ενδεικτικό της Β΄ προς την Γ΄ τάξη του εξατάξιου Γυμνασίου.


1971 μέχρι σήμερα

Το 1971, 53 χρόνια μετά την ίδρυσή της, ανεστάλη η λειτουργία της Σχολής. Με Νομοθετικό Διάταγμα τον Μάϊο η Σχολή (όπως και όλες οι Εκκλησιαστικές Σχολές) περιήλθε στην δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Ελλάδας και λίγο αργότερα, τον Ιούλιο, με Βασιλικό Διάταγμα ανεστάλη η λειτουργία της.

Πέντε χρόνια αργότερα, τον Μάρτιο του 1976 μετατράπηκε σε μέσο εκκλησιαστικό φροντιστήριο, που λειτούργησε εκτός της Μονής, στον εκκλησιαστικό χώρο της Πυλαίας Θεσσαλονίκης, όπου σήμερα είναι η Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Θεσσαλονίκης. Σύντομα όμως, τον Ιούλιο του ίδιου έτους, μεταφέρθηκε στην Καβάλα και συγκεκριμένα στη Νέα Καρβάλη, όπου λειτουργεί μέχρι σήμερα, αλλά ως τετρατάξιο Εκκλησιαστικό Λύκειο. Εκεί μεταφέρθηκε και φυλάσσεται και το Αρχείο της Σχολής.

Η Εκκλησιαστική Σχολή της Αγίας Αναστασίας ήταν μία πολυλειτουργική Σχολή, η οποία πρόσφερε πολλά στην Ελληνική Κοινωνία και στην Εκκλησία. Μέσα σε έναν χώρο λειτουργικό και καλαίσθητο και σε ένα ευρύτερο περιβάλλον με τη Μονή, οι μαθητές, που ήσαν οικότροφοι και καταγόμενοι από όλη την Ελλάδα (κυρίως Χαλκιδική και Μακεδονία), ετοιμάζονταν βιωματικά, κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για τη μελλοντική τους προσφορά, διδασκόμενοι από κορυφαίους καθηγητές, από τους οποίους αρκετοί προήχθησαν στις Θεολογικές Σχολές της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών.

Επί πέντε δεκαετίες η Σχολή υπήρξε φάρος της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Η Σχολή γαλούχησε και έδωσε γενναία θεολογική, κλασσική και θετική παιδεία στους σπουδαστές της και είναι συνυφασμένη στη συνείδηση όλων των σπουδασάντων με τη Μονή, στους θόλους και στην κατανυκτική ατμόσφαιρα της οποίας μεγάλωσαν και αναβαπτίσθηκαν στα πνευματικά νάματα.


Αγιαναστασίτες

Το 1959 με τη συνεργασία των καθηγητών και των μαθητών εκδόθηκε πολυσέλιδο «ΛΕΥΚΩΜΑ» με την Ιστορία της Σχολής. Όλοι οι σπουδαστές διαπνέονταν από το πνεύμα της συναδελφικότητας, της αλληλεγγύης, της προσφοράς, της φιλίας και της σφυριλάτησης δυνατών χαρακτήρων. Η δομή της ζωής στη Σχολή είχε γνήσιο ομαδικό και κοινοτικό χαρακτήρα. Ήταν μια καλά οργανωμένη και αυτοδιοικούμενη σχολική κοινότητα με κοινά δικαιώματα και καθήκοντα αποτελούμενη και από τους διδασκόμενους και από τους διδάσκοντες.

Στη 10ετία του 1960 οι σπουδαστές εξέδιδαν τα περιοδικά «ΝΕΟΙ ΠΑΛΜΟΙ» (1959-1962) και «ΕΓΕΡΤΗΡΙΟΝ» (1965-1967). Οι Αγιαναστασίτες απόφοιτοι της Σχολής πάντοτε με ευγνωμοσύνη στρέφουν το βλέμμα τους προς την Τροφό (υλικοπνευματικά) Μονή και την Τροφό (πνευματικά) Σχολή για όσα κατά τη μαθητική τους ζωή έμαθαν και για το ήθος, που διδάχθηκαν με την συναναστροφή τους με τους πατέρες της Μονής και τους καθηγητές τους. Για πενήντα τρία χρόνια λειτούργησε ως φυτώριο παιδείας και πρόσφερε στην κοινωνία πέντε περίπου εκατοντάδες αποφοίτους (456), ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, δημόσιοι υπάλληλοι, δικαστικοί, τραπεζικοί, ναυτικοί, στρατιωτικοί, αστυνομικοί και πολλοί άλλοι επαγγελματίες, οι οποίοι είναι καταξιωμένοι με μεγάλη προσφορά στην κοινωνία και στη εκκλησία. Οι απόφοιτοι της Σχολής ταχθέντες είτε στη διακονία της Εκκλησίας είτε στην υπηρεσία της πατρίδας και της Ελληνικής Κοινωνίας επιτέλεσαν και επιτελούν με ευσυνειδησία το καθήκον τους.

Εδώ και πολλά χρόνια (από το 1981) δραστηριοποιούνται στον Σύλλογο των Αποφοίτων της Σχολής, ο οποίος εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και εξαιτίας του οποίου κρατούν άσβεστη τη φλόγα των αναμνήσεων και αναβιώνουν πάντοτε αυτές κατά τις ετήσιες συναντήσεις τους στη Μονή και σε άλλες άλλου εκδηλώσεις. Ο Σύλλογος από την ίδρυσή του διατηρεί βυζαντινή χορωδία και από το 1997 εκδίδει το τετραμηνιαίο περιοδικό «ΟΙ ΑΓΙΑΝΑΣΤΑΣΙΤΕΣ», ενώ το 2009 εξέδωσε το (2ο) πολυσέλιδο (235 σελίδες) Λεύκωμα της Σχολής με τίτλο: «Μνήμη αγαθή ευγνώμων και σωτήριος». 

Ύμνος της Σχολής

Ὢ ναέ τῆς οὐρανίου τοῦ Παντάνακτος Σοφίας, ἰνδαλμάτων θυηπόλων καί Χριστοῦ Μυσταγωγῶν, Πάνσεπτε Σχολή Ἁγία καί φρουρέ ᾿Ορθοδοξίας, Σύ τό καύχημα ὑπάρχεις μαθητῶν τῶν εὐαγῶν. Δέξαι χάριτος παιᾶνα τῆς εὐγνώμονος χορείας, ὤ Σχολή ἠγαπημένη εὐορκούντων σπουδαστῶν. Βοηθείᾳ τῆς Ἁγίας τοῦ Θεοῦ Ἀναστασίας πᾶς ὁ βίος ἡμῶν ἔσται ἄσκησις τῶν ἀρετῶν.

Α Αναπαραγωγή

B Βίντεο